Mijn hersenen krijgen het maar het niet voor elkaar om het ongeluk van Aart Staartjes te zien als iets echts. Bij elk nieuwsbericht maken ze volledig buiten mijn controle om een sprongetje naar een volgende scène, waarin er een blauwe vogel komt aanlopen die 'oh...

Dit jaar had ik het voorrecht om even niet te werken. Ik had het niet gepland, het liep zo. Mijn functie was eindig, ik wilde iets anders maar wist nog niet wat, en ook in mijn privéleven had zich teveel te snel geroerd. Ruimte, besloot ik, was de beste oplossing....

‘Laat maar hangen, geen last van’, zei ik tegen de scheerwollen truiman die zijn arm uitstak om een grijsgroene regenjas van mijn rugleuning te halen. Ik was net op tijd het roezemoezende Tuschinski binnen gerend en had er, ondanks dat ik echt een kaartje had, lang...

Van al mijn puberliefdes had Rufus Routh de mooiste én moeilijkst uit te spreken naam. Toch gleed hij op mijn veertiende vaak langs mijn hazentanden wanneer ik met vriendinnetjes in het donker naar een met sterren beplakt plafond lag te staren. Smoorverliefd was ik op...

“Je lijkt wel een legkip”, sprak een spierbundel met pinguinbenen in het plat Amsterdams. Hij liep langs het uitzichtloze betonnen bankje waarop ik me ongestoord (dacht ik) vreselijk zat te voelen. ”Oh nou dank je”, hoorde ik mezelf zeggen, “al klonk het niet echt als...